یکی از ویژگیهای مهم پرینس2 که استانداردهایی مثل پم باک کمتر به آن پرداختهاند این است که پرینس2 از یک گام عقبتر شروع میشود یعنی از جایی که هنوز پروژهای وجود ندارد.
تصور کنید در جلسه مدیران ارشد، در مورد مسائل و مشکلات سازمان صحبت میشود و ایدههای جهت ارتقا و بهبود وضعیت موجود مطرح میشود، همانطور که قبلا در در اینباره صحبت کردهام، هر جایی که سازمان قصد بهبود وضعیت خود را داشته باشد و از یک نقطه فعلی به یک نقطه بالاتر ارتقا پیدا کند، این ارتقا باید در قالب اجرای پروژه اتفاق بیفتد. پس این ایدههایی که در جلسات مدیران ارشد سازمان جهت بهبود مطرح میشود از جنس پروژه هستند.
خب در سازمان ما یک درد یا خلایی وجود دارد و برای درمان این درد ایدهای مطرح میشود، اتفاقی که در اکثر سازمانها میافتد این است که ما اغلب FiFo عمل میکنیم “First In First Out” یعنی اولین ایدهای که برای بهبود مطرح میشود را اجرا میکنیم که خب این کار اشتباه است و بسیاری از اوقات نه تنها درد سازمان درمان نمیشود بلکه یک درد به دردهای قبلی اضافه کردهایم.
اینجا همان جاییست که پرینس2 دست روی اون میگذارد و معتقد است زمانیکه یک ایده در سازمان مطرح میشود باید فرآیندی به نام Starting Up a Project را شروع کنیم . در این فرآیند باید روی ایده کار شود و تمامی جوانب رو در نظر بگیریم و درواقع توجیهپذیری اجرای اون پروژه یا ایده مورد بررسی قرار میگیره ودرنهایت اگر بع این نتیجه رسیدیم که این ایده مطرح شده توجیهپذیر است، اجازه داریم که ایده را در قالب یک پروژه در سازمان به اجرا دربیاریم.
پرینس2 به ایده اولیه مطرح شده Project Mandate یا جرقه اجرای پروژه میگوید و تاکید زیادی بر اجرای این فرآیند یعنی Starting Up a Project دارد.