استاندارد PRINCE2 تاکید دارد که برای موفقیت پروژه باید با 3 عینک به پروژه بنگریم:
- نگاه Business
- نگاه User
- نگاه Supplier
عینک Business نگاهی است که به دنبال پاسخ این سوال کلیدی است که آیا این پروژه ارزش سرمایهگذاری دارد یا خیر و منافعی که به سازمان در ازای اجرای این پروژه میرسد ارزش این هزینه را دارد.
عینک User بر چشمان کاربر نهایی محصول پروژه است و به این سوال مهم پاسخ میدهد که آیا محصول و خروجی پروژه قابل استفاده خواهد بود و نیازهای کاربر را برطرف میکند.
و نهایتاً عینک Supplier که نگاه کسی است که پروژه را اجرا میکند و به این سوال اساسی پاسخ میدهد که آیا این پروژه قابل اجرا هست یا نه.
استاندارد PRINCE2 تاکید دارد در صورتیکه هرکدام از این عینکها در پروژه حضور نداشته باشند احتمال موفقیت پروژه به شدت کاهش مییابد. اگر نگاه Business را نداشته باشیم توجیهپذیری پروژه دچار مشکل خواهد شد و ممکن است پروژهای به اجرا درآیند که توجیهپذیر نیست.
اگر نگاه User را نداشته باشیم ممکن است محصولی در پروژه تولید شود که قابل استفاده نیست و نیازهای کاربر نهایی را محقق نمیکند و اگر نگاه Supplier نباشد پروژهای تعریف خواهیم کرد که قابل اجرا نیست.